Explicații scrise ale votului Bert-Jan RUISSEN

Ik heb voor dit onderdeel van het asiel- en migratiepact gestemd omdat het belangrijke elementen bevat voor het oplossen van de huidige asiel- en migratiecrisis. Het draagt bij aan het beperken van de instroom van asielzoekers door in te zetten op opvang aan de grens, strakkere termijnen voor het afhandelen van asielaanvragen en de introductie van de versnelde grensprocedure. Wat de SGP betreft een stap in de goede richting. De versnelde grensprocedure wordt toegepast bij kansarme asielzoekers die voor hoogstens twintig procent kans maken op asiel. De SGP had graag gezien dat deze procedure ruimer zou worden toegepast en zal er zich sterk voor blijven maken dit percentage op te hogen naar 50%. Zo weten asielzoekers ook sneller waar ze aan toe zijn. Daarnaast zijn we als SGP ook voor mogelijkheden voor streefcijfers op migratie, een migratiequotum en opt-out op het asiel- en migratiedomein. Dat biedt dit pakket aan maatregelen niet.

Ik heb me onthouden van stemming op dit onderdeel van het asiel- en migratiepact. Enerzijds leidt dit onderdeel tot een verbetering van de Dublinverordening. De lidstaat waar een asielzoeker als eerste aanklopt, is verplicht om de asielprocedure af te ronden. Dat moet onverkort gehandhaafd worden zodat asielzoekers niet doorreizen naar een lidstaat naar keuze. Anderzijds krijgt de Commissie te veel speelruimte om een situatie als een crisis te zien en daarmee het solidariteitsmechanisme in werking te laten treden. In de basis sta ik achter het overeengekomen solidariteitsmechnanisme: lidstaten kunnen kiezen in welke vorm zij de lidstaten die te maken hebben met een grote instroom van migranten helpen: via herplaatsing of het overnemen van asielprocedures of financieel. Maar de Commissie krijgt te veel ruimte om dit mechanisme toe te passen. Het solidariteitsmechanisme mag wat de SGP betreft alleen ingezet worden bij een ernstige migratiecrisis. Zo’n situatie deed zich bijvoorbeeld voor bij de grote toestroom van Syriërs in 2015. Daarnaast zijn we als SGP ook voor mogelijkheden voor streefcijfers op migratie, een migratiequotum en opt-out op het asiel- en migratiedomein. Dat biedt dit pakket aan maatregelen niet.

Ik heb tegen dit onderdeel van het asiel- en migratiepact gestemd omdat ik van mening ben dat lidstaten zelf moeten bepalen hoe de asielopvang wordt geregeld. Hier zijn EU-standaarden niet nodig. Bovendien heeft het Europees Parlement opgenomen dat asielzoekers ook indien gewenst een abortus moeten kunnen ondergaan. Hier kan ik niet mee instemmen. Bovendien is dit ook aan de lidstaten en dit mag niet door de Europese Unie worden opgedrongen.

Natuurlijk juich ik een verbeterde samenwerking met de landen in Afrika, de Caraïben en de Pacific toe. Sinds de ondertekening van het Cotonou akkoord hebben grote veranderingen plaatsgevonden en zijn nieuwe uitdagingen ontstaan. Vanzelfsprekend is een update van een partnerschapsakkoord dan de geëigende weg om deze uitdagingen en veranderingen het hoofd te bieden. Of het nu gaat om economie, handel, veiligheid, sociale thema’s, migratie, mensenrechten of ontwikkelingssamenwerking. En dat op basis van gelijkwaardigheid. En daar schort het wat mij betreft juist aan met dit akkoord. Hoewel ik met grote delen van de Samoa-overeenkomst prima kan leven, heb ik toch tegen gestemd. Het baart het me grote zorgen dat de EU middels dit akkoord haar seculier westerse ideologie op het gebied van seksuele en reproductieve rechten (zoals abortus) opdringt aan de ACP landen. Niet alleen gaat de EU hier haar boekje te buiten omdat dit beleid een nationale bevoegdheid is, veel ACP landen zitten helemaal niet op deze ideologie te wachten. Er mag dan wel ruimte zijn voor interpretatieve verklaringen, maar de boodschap is helder. Europa’s koloniale verleden ligt ver achter ons. Maar blijkbaar heeft de EU daar niet van geleerd. Het ideologisch neokolonialisme blijkt helaas springlevend.

Uitzonderlijke situaties vragen om uitzonderlijke maatregelen. Wat mij betreft moet Oekraïne in zijn strijd tegen Rusland onverminderd kunnen rekenen op steun vanuit Europa. Ik heb daarom voor de Oekraïne-faciliteit gestemd.
Tegelijk ben ik kritisch over de manier waarop de Europese Unie opnieuw schulden aangaat, terwijl de huidige schuldenberg al ongekende proporties heeft aangenomen. De EU zou er goed aan doen eerst te onderzoeken welke middelen uit de bestaande begroting gehaald kunnen worden. In dit licht wijs ik ook op de niet-afgewikkelde vastleggingen uit de EU-begroting die een recordhoogte van 453 miljard euro hebben bereikt. Enerzijds leent de EU onverminderd door en anderzijds krijgen de lidstaten het geld niet uitgegeven. Dit is allesbehalve goed budgettair management.
Ik wil de EU dan ook met klem oproepen de meerjarenbegroting grondig te herzien en te onderzoeken in hoeverre binnen de huidige marges middelen vrijgemaakt kunnen worden voor de Oekraïne-faciliteit.

Vandaag is er gestemd over een resolutie over het dertigjarig bestaan van de eengemaakte markt. Daarin worden verworvenheden van de interne markt genoemd en vooruitgekeken naar toekomstige ontwikkelingen. Bij deze stemming heb ik mij onthouden. De tekst gaat terecht in op de voordelen van de Europese interne markt. De eengemaakte markt is de ruggengraat van de economie van de EU. Het heeft een sterke toegevoegde waarde voor bedrijven en consumenten, omdat het heeft gezorgd voor meer concurrentievermogen en economische groei. In de resolutie wordt echter ook gepleit voor toekomstige beleidsmaatregelen, waar ik mij niet in kan vinden. Om die reden heb ik mij onthouden van stemming. Zo wordt de Commissie opgeroepen om een nieuw EU-agentschap op te richten. Daarnaast wordt er gepleit voor een actualisatie van het huidige meerjarig financieel kader. Dit om nieuwe beleidsmaatregelen te kunnen financieren. Deze voorstellen gaan mij te ver en maken dat de tekst uit balans is.

Oekraïne is in oorlog en verdient onze steun. Het land ligt in puin en de huidige situatie vereist veel financiële middelen. Daar is geen discussie over mogelijk. Ik heb dan ook vóór het voorstel gestemd om Oekraïne te steunen met 18 miljard euro. Met de wijze waarop de Commissie deze steun wil financieren, ben ik het echter niet eens. De Commissie stelt namelijk voor om de middelen voor de steun zelfstandig te lenen op de kapitaalmarkt. Dit is een onorthodoxe maatregel die hiermee, en ook met het herstelfonds, wordt genormaliseerd. In plaats van de macht om zelfstandig leningen aan te gaan naar zich toe te trekken, had de Commissie gebruik moeten maken van ruimte in de bestaande EU-begroting. Ik zie daar zelf voldoende mogelijkheden toe. Ik heb de voorstellen tot wijziging van het Financieel Reglement en het meerjarig financieel kader die deze leningen technisch mogelijk maken, dan ook niet gesteund.

Vandaag heeft het Europees Parlement gestemd over een resolutie over de aanpak van hoge energieprijzen. De extreem hoge energieprijzen raken alle burgers en bedrijven. Daarom is het goed dat het Europees Parlement zich hier ook over buigt.
Ik heb mij echter onthouden van stemming omdat de aanbevolen maatregelen te weinig gericht en daarmee te duur zijn, zoals het tijdelijk afschaffen van btw op bijvoorbeeld levensmiddelen gedurende de crisis. Deze algemene hulpmaatregelen kosten de staat ontzettend veel geld en helpen maar gedeeltelijk bij het aanpakken van de problemen. De SGP-delegatie in het Europees Parlement is juist voor gerichte steun aan mensen en bedrijven die dat het hardst nodig hebben. Zeker als hiermee verdere financiële schade aan huishoudens en industrie voorkomen kan worden.
Ingediende amendementen die rekening houden met de diversiteit van de nationale omstandigheden heb ik gesteund. Flexibiliteit bij de uitvoering van Europese plannen is essentieel. De lidstaten zijn en blijven de belangrijkste actoren bij het identificeren en oplossen van de grote problemen waarmee hun economieën en burgers te maken hebben. Zeker Nederland doet op dit moment al veel voor haar burgers en bedrijven.

Vandaag heb ik tegen de herziening van de energie-efficiëntierichtlijn gestemd. Europese bindende doelstellingen hebben we niet nodig om ons energieverbruik te verminderen. En zeker geen bindende doelstellingen op lidstaatniveau.
Ieder weldenkend mens die tegenwoordig naar zijn energierekening kijkt, snapt namelijk de noodzaak van onder andere woningisolatie en zal daar ook naar handelen. Ik had daarom graag gezien dat er in dit verslag meer nadruk werd gelegd op soberheid. Want met onze westerse levensstijl zijn we enorme energieslurpers geworden. Onze manier van leven moet veranderen! Niet alleen om energie te besparen, maar ook omdat we zorgvuldig om moeten gaan met de schepping.
We moeten dus breder kijken. De voorschriften over het verduurzamen van overheidsgebouwen houden te weinig rekening met het feit dat deze in diverse landen, zoals Nederland, al verregaand verduurzaamd zijn. Een “one size fits all”-benadering helpt niet energie-efficiëntie te bevorderen bij burgers en bedrijven in ons land.
Actie is vereist, maar wel op het niveau van de lidstaten. Veel huishoudens en mkb-bedrijven hebben het heel zwaar vanwege de sterk gestegen energieprijzen. Voor hen is financiële hulp op nationaal niveau snel nodig en zeer gewenst! Wachten op een dictaat uit “Brussel” is niet wenselijk.

Vandaag is er gestemd over de herziening van de richtlijn hernieuwbare energie. De doelstelling om meer hernieuwbare energie te gebruiken, onderschrijf ik. De manier waarop hiervoor wordt gepleit in deze herziening niet. Zo moet het aandeel energie uit hernieuwbare bronnen in de EU in 2030 minstens 45 % bedragen. Als rentmeester van de schepping hebben wij de plicht om onze energievoorziening te verduurzamen. De praktijk is echter weerbarstig en complex. Keer op keer trekken netbeheerders aan de bel. De reden? Hernieuwbare energie uit zon en wind zorgt voor piekbelasting en het netwerk kan dat niet aan. De energietransitie heeft pas een kans van slagen als de infrastructuur daar ook klaar voor is. Het opschroeven van de ambities in Brussel moet daarom wel gebeuren zonder de realiteit uit het oog te verliezen. De beoogde doelstellingen zijn te ambitieus. Daarom heb ik tegen dit verslag gestemd.
Wel ben ik het eens met de definitie die in de richtlijn wordt gegeven van biomassa. De SGP is ook tegen grootschalige invoer van bruikbaar hout om dat in eigen land te verbranden. Dat is geen duurzame oplossing vanwege de boskap die daarmee gepaard gaat. Wel zie ik ruimte voor biomassa afkomstig van reststromen uit de eigen regio.